Zestawy
zadań z matematyki I Godzina wychowawcza
I Problem narkotyków w szkole
I Konkursy
Ciekawe linki I Karta osiągnięć
ucznia - ocena opisowa I Scenariusze zajęć
I Osnowa lekcji gimnastyki korekcyjnej
I Scenariusz "Dnia Matki" I
Problem edukacyjny I Program
edukacji regionalnej I Program edukacji
zdrowotnej I Scenariusze uroczystości
I Żywioły - scenariusze zajęć I
Konkurs
ortograficzny dla kl. III I Scenariusz
międzyklasowgo turnieju
Godzina
wychowawcza
scenariusze zajęć kl. IV - VI
Temat: Człowiek jako jednostka niepowtarzalna.
Cele:
- uświadomienie uczniom, że każdy człowiek
jest osobą niepowtarzalną, godną szacunku;
- wskazanie, jaką rolę w ocenie człowieka
przez innych ma jego wygląd zewnętrzny;
- kształtowanie pozytywnego stosunku do osób
innych narodowości oraz niepełnosprawnych;
Materiały: plansza z naklejonymi postaciami osób różniących się wyglądem zewnętrznym
(płcią, kolorem skóry, barwą,
długością
i kształtem włosów, tuszą, wiekiem, sprawnością - np. osoba na wózku) - dobieramy
wizerunki osób,
o których
posiadamy informacje, np. z prasy, czy własnych kontaktów, ale nie znanych uczniom;
kartki (dla każdej
grupy)
z wypisanymi cechami charakteru i puste, szpilki.
Przebieg zajęć
Dzielimy klasę na kilkuosobowe grupy (5 - 6). Prosimy, aby każda grupa wymieniła
cechy zewnętrzne, jakimi różnią się osoby na wywieszonej na tablicy planszy (5 min.).
Podawane przez grupy cechy wypisujemy na tablicy (powtarzające się cechy
zapisujemy 1 raz). Podsumowujemy zadanie.
Ludzie różnią się
..............................................................................................................................................
Następnie dajemy każdej grupie kartki z wypisanymi cechami charakteru (i puste
do uzupełnienia). Prosimy grupy, aby po krótkim namyśle, przyporządkowały
wypisane cechy charakteru poszczególnym osobom. Dodajemy, że mogą dopisać
inne cechy lub powtórzyć podane, na pustych kartkach. Każda grupa przypina
swoje kartki obok postaci. Kartki z powtarzającymi się nazwami cech polecamy
przypiąć jedna na drugiej. Ustosunkowujemy się do opinii uczniów.
Podsumowujemy zadanie: Ludzie różnią się również cechami charakteru.
Wygląd człowieka ma wpływ na to, jak go postrzegamy, jakie cechy mu
przypisujemy. Aby obiektywnie ocenić drugą osobę trzeba ją dobrze poznać.
Nie zawsze ładny wygląd świadczy o dobrym charakterze.
Na koniec zadajemy uczniom pytanie: Czy są na świecie dwie jednakowe osoby o
takim samym wyglądzie, cechach charakteru, zainteresowaniach itp.? Wysłuchujemy
odpowiedzi uczniów. Wskazujemy na odmienność linii papilarnych.
Podsumowujemy: Każdy człowiek jest osobą niepowtarzalną i dlatego godną
szacunku. Wymagając szacunku dla siebie - musimy go okazywać innym ludziom.
Temat: Pan smutny - pan wesoły, czyli o sposobach radzenia sobie w trudnych sytuacjach.
Cele:
- uświadomienie uczniom, że
wszyscy ludzie mają swoje troski i cierpienia;
- kształtowanie umiejętności
wyboru pozytywnego sposobu radzenia sobie w sytuacjach trudnych;
- motywowanie do korzystania z pomocy
innych osób.
Materiały: duży arkusz papieru, kartki (dla każdego ucznia) w trzech kolorach, pisaki.
Przebieg zajęć
Po podaniu tematu wywieszamy
arkusz papieru na tablicy i rozdajemy uczniom kolorowe kartki. Nawiązując do
piktogramów (twarz smutna, poważna, wesoła) na arkusz, prosimy, aby na np. różowej
kartce wypisali po jednej sytuacji, która sprawia, że ich twarz jest smutna.
Każdy uczeń odczytuje wpisaną sytuację i nakleja kartkę na arkuszu pod
napisem "jestem smutny, gdy:". Kartki z powtarzającymi się
sytuacjami naklejamy jedna na drugą. Wychowawca odczytuje wszystkie sytuacje
podane przez uczniów. Następnie prosi, aby na kartkach w drugim kolorze
wypisali, co czują kiedy mają ponurą minę. Odczytuje naklejone nazwy uczuć
negatywnych. Następnie prosi, aby na trzeciej kartce wypisali, co robią, aby
poprawić sobie nastrój - z pana smutnego stać się panem wesołym. Każdy
uczeń odczytuje swój sposób na rozładowanie napięcia, a klasa ocenia, czy
kartkę należy przykleić pod twarzą smutną, poważną czy wesołą.
Podsumowanie zajęć: Mamy różne sposoby radzenia sobie w sytuacjach
trudnych. Nie wszystkie powodują zmianę naszego samopoczucia. Powinniśmy
wybierać takie sposoby, które nie szkodzą nam samym, ani osobom wokół nas.
Każdy człowiek ma swoje troski i cierpienia. Obok każdego z nas są osoby, do
których możemy się zwrócić w trudnych sytuacjach.
Temat: Dlaczego ludzie sięgają
po używki?
Mity i prawda
o używkach.
Cele:
- wdrażanie do samodzielnego
zbierania i analizowania informacji o używkach - nikotynie, alkoholu,
narkotykach;
- uświadomienie uczniom zagrożenia,
jakie używki stanowią dla ich zdrowia, prawidłowego rozwoju i życia.
Materiały: krótkometrażowy
film oświatowy pt. "Dlaczego ludzie piją", 3 plansze z konturowym
zarysem postaci ludzkiej, materiały
zebrane przez uczniów.
Przebieg zajęć
Nawiązując do poprzednich zajęć
wychowawca informuje uczniów, że wielu ludzi próbuje rozwiązywać swoje
problemy przy pomocy używek. Proponuje obejrzenie krótkiego filmu. Poleca, aby
uczniowie wypisali na kartce powody, dla których ludzie sięgają po alkohol.
Następnie prosi uczniów o ocenę skuteczności używania alkoholu dla osiągnięcia
wymienionych w filmie celów. Wysłuchuje wypowiedzi uczniów, ukierunkowuje je,
stawiając dodatkowe pytania, podsumowuje: Alkohol, nikotyna, narkotyki nie
rozwiązują problemów człowieka, a jedynie je pogłębiają.
Na zakończenie zajęć wychowawca dzieli klasę na 3 grupy. Każda otrzymuje
polecenie przygotowania informacji na temat działania alkoholu, nikotyny i
narkotyków na organizm człowieka. Na kolejnych zajęciach grupy prezentują
zebrany materiał (w wybranej przez siebie formie). Wychowawca może wskazać
uczniom osoby, do których mogą zgłosić się po materiały (higienistka,
pedagog, lekarz, ośrodek zdrowia). Praca uczniów może być dodatkowo
nagrodzona punktami lub oceną z przyrody (po uzgodnieniu z nauczycielem uczącym),
z uwzględnieniem wkładu pracy każdego z nich. Efektem pracy grup winno być
wizualne opracowanie tematu - naklejenie informacji o wpływie używek na narządy
wewnętrzne człowieka. Podsumowanie zajęć: Używki są środkami
chemicznego regulowania uczuć i zachowań człowieka. Uszkadzają jego
organizm, prowadzą do licznych chorób i przedwczesnych zgonów. Szczególnie
niebezpieczne są dla dzieci i młodzieży, gdyż uniemożliwiają ich prawidłowych
rozwój fizyczny, umysłowy, emocjonalny i społeczny.
Temat: Umiem powiedzieć "NIE".
Cel:
- kształtowanie umiejętności odmawiania.
Materiały: kartki, długopisy, duży arkusz papieru, flamastry.
Przebieg zajęć
Wychowawca prosi uczniów, aby
zastanowili się i wskazali w jakich sytuacjach i komu najtrudniej jest odmówić
zapalenia papierosa, wypicia piwa czy innego alkoholu. zapisuje sytuacje
wymienione przez uczniów na tablicy. Następnie dzieli uczniów na grupy i
prosi, aby przedstawili następujące scenki:
- Jesteście u kolegi w domu. Macie uczyć się całą noc do
jutrzejszej bardzo trudnej klasówki z matematyki.
Jesteście już bardzo zmęczeni i senni, coraz
trudniej jest wam się skupić. Nagle kolega proponuje "świetny" środek
na
poprawę koncentracji. Chce poczęstować was tabletką.
Co robicie? Jak każdy z was się zachowa?
- Wyjechaliście całą klasą na wycieczkę. Kilka osób zebrało
się w jednym pokoju, śmiejecie się, żartujecie. Po chwili jeden z
kolegów wyjmuje z plecaka alkohol. Co robicie?
- Wracasz wspólnie z kolegami ze szkoły. Twój najlepszy kolega
wyjmuje z kieszeni papierosy i częstuje innych. Dwóch
kolegów wzięło. Jak się zachowają pozostali?
Po omówieniu sposobów odmówienia użytych przez uczniów wychowawca wywiesza
arkusz z wypisanymi wskazówkami na skuteczną odmowę i omawia je:
- nie obrażaj i nie atakuj osoby namawiającej;
- nie tłumacz się i nie usprawiedliwiaj;
- bądź stanowczy "Nie, nie chcę";
- gdy ktoś nie odstępuje - odejdź;
- zmień temat rozmowy;
- rozładuj sytuację śmiechem, opowiedz żart;
- stosuj metodę zaciętej płyty "Nie, nie, nie, nie
...".
Na koniec prosi, aby uczniowie w dwójkach przetrenowali wybrany przez siebie sposób skutecznego odmawiania. Podkreśla, że: Sztuka odmawiania jest bardzo trudna. Powinniśmy się jej nauczyć, jeżeli chcemy świadomie kierować własnym postępowaniem, nie tylko w sprawach używek. Odmawiając nie stracisz lecz zyskasz szacunek rówieśników, gdyż nie poddaje się naciskowi grupy tylko człowiek o silnej osobowości.
Do wychowawców i nauczycieli
Jak uchronić wychowanków przed
paleniem tytoniu, piciem alkoholu i używaniem narkotyków?
Rozmawiaj z dziećmi i młodzieżą
o paleniu papierosów, piciu alkoholu, używaniu narkotyków:
- rozwiewaj mity i koryguj błędne informacje, które dzieci i młodzież
uzyskuje z innych źródeł, najczęściej z filmów
- wyjaśniaj dokładnie dlaczego nie powinno palić papierosów, pić alkoholu,
używać innych środków uzależniających.
Ucz się naprawdę słuchać
tego, co podopieczny do ciebie mówić:
- okazuj zrozumienie
- wspieraj i dodawaj odwagi w dążeniu do celu.
Pomóż im polubić siebie:
- udzielaj pochwał, chwal wysiłek, nie wyniki
- pomóż im stawiać sobie realne cele
- nie porównuj z innymi
- nie oceniaj i nie krytykuj
- powierzaj konkretne zadania
- okaż przyjaźń i troskę.
Pomóż dzieciom i młodzieży
rozwijać trwałe wartości.
Bądź wzorem do naśladowania.
Zachęcaj do zdrowej twórczej
aktywności.
Pomagaj dzieciom i młodzieży
radzić sobie z presją rówieśników:
- wyjaśnij, czym jest prawdziwa przyjaźń
- daj wsparcie potrzebne, aby powiedzieć "nie".
Współdziałaj z rodzicami.
Zdobywaj wiedzę na temat
uzależnień.
Jeżeli nie dajesz sobie rady
sam, szukaj pomocy u specjalistów.