Zestawy zadań z matematyki   I   Godzina wychowawcza   I   Problem narkotyków w szkole   I   Konkursy 
Ciekawe linki   I   Karta osiągnięć ucznia - ocena opisowa  I  Scenariusze zajęć   I  Osnowa lekcji gimnastyki korekcyjnej    I  Scenariusz "Dnia Matki"  I  Problem edukacyjny  I  Program edukacji regionalnej  I  Program edukacji zdrowotnej  I  Scenariusze uroczystości  I  Żywioły - scenariusze zajęć  I
Konkurs ortograficzny dla kl. III  I  Scenariusz międzyklasowgo turnieju

 

Rozpoznawanie i rozwiązywanie problemu edukacyjnego

 

TRUDNOŚCI UCZNIA W MÓWIENIU, CZYTANIU I PISANIU

I. Identyfikacja problemu

Problem dotyczy uczennicy klasy III b Angeliki N. przejawiającej trudności w mówieniu, czytaniu i pisaniu.
Angelika jest dzieckiem, które przybyło do mojej grupy w drugiej klasie z powodu zmiany miejsca zamieszkania. Dziewczynka nie przejawiała i nie przejawia jakichkolwiek niedoborów adaptacyjnych. Serdecznie została przyjęta przez zespół klasowy, szybko znalazła przyjaciółkę od serca.
Już od pierwszego kontaktu z dziewczynką zauważyłam, że posiada ona wadę wymowy, nie wymawia wyrazów w całości tzn. “połyka” końcówki wyrazów, przekręca je.
Nie znałam dziecka dokładnie dlatego też za cel wyznaczyłam sobie wszechstronne zaznajomienie się z jej osobą, rodziną, środowiskiem.
Trwa to już drugi rok szkolny.

II. Geneza i dynamika zjawiska

W pierwszym semestrze roku szkolnego 1999/2000 postanowiłam skierować dziewczynkę na badania do Poradni         Psychologiczno-Pedagogicznej. Zasięgnęłam też porady pedagoga szkolnego, który potwierdził moje spostrzeżenia dotyczące dziecka.
Poprosiłam też o rozmowę rodziców dziewczynki. Przedstawiłam im własne obserwacje dotyczące ich dziecka. Zaczęłam od spraw “dobrych” tzn. poinformowałam rodziców, że:

Oprócz tego poinformowałam też rodziców m. in., że:

Okazało się, że dla rodziców nie było to żadnym zaskoczeniem. Przyznali, iż już w poprzedniej szkole Angelika miła problemy w nauce.
Na pytanie: Czy dziecko było skierowane i przebadane w poradni odpowiedzieli – nie. Wówczas zaproponowałam im takie badanie, wyjaśniłam po co i w jakim celu mając wyłącznie na myśli niesienie dziecku pomocy w pokonywaniu trudności.
Odniosłam sukces, ponieważ rodzice wyrazili zgodę na badanie dziecka w poradni zdając sobie sprawę z tego, że przyniesie ono pomoc ich córce.
Badanie w poradni było potrzebne także dla mnie po to, aby otrzymać cenne wskazówki do pracy z dzieckiem.
W karcie, którą wypełniłam do poradni poprosiłam o to, aby obniżono wobec dziecka wymagania edukacyjne w zakresie wiedzy i umiejętności wynikających z programu nauczania. Prosiłam także o przebadanie możliwości intelektualnych dziewczynki, w tym słuchu i mowy.
Cel ten został osiągnięty – poradnia potwierdziła moje spostrzeżenia.
Wtedy wiedziałam już, że nareszcie spokojnie, malutkimi krokami mogę posuwać się wraz z Angeliką ku przodowi.
Było to rok temu, a moja praca z dziewczynką trwa nadal.
Jak przebiegała i przebiega? Każdego dnia w szkole, w czasie jakichkolwiek zajęć dydaktycznych, w czasie przerw i innych różnorakich sytuacjach doskonalę mowę dziecka ( wg wskazówek poradni ) poprzez wzbogacanie słownictwa czynnego i biernego, próby poprawności wymowy wyrazów z dystrybucją głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych oraz w obrębie 3 szeregów: ś-s-sz.
Dziecko nie posiada wady słuchu choć wiele sytuacji na to wskazywało. Po prostu wynikało to z bardzo ubogiego zasobu słownictwa dotyczącego nawet najbliższego środowiska.
Przez cały rok szkolny 2000/2001 Angelika uczęszczała na zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze, na których ćwiczyłyśmy, a zarazem doskonaliłyśmy:

Powtarzałyśmy także materiał wprowadzony na zajęciach, liczyłyśmy zadania, ćwiczyłyśmy tabliczkę mnożenia wykorzystują technikę liczenia na palcach oraz gry planszowe.
Jako wychowawca bardzo starałam się o wydłużenie dziecku czas przeznaczonego na jakąkolwiek pracę. Nigdy nie ponaglałam.
Warto było poświęcać czas Angelice, ponieważ na efekty tej pracy nie musiałam zbyt długo czekać. Nie znaczy to, że dziecko zostało prymusem klasy, ale że udało mu się opanować pewne podstawowe wymagania edukacyjne. Podam przykład: do niedawna Angelika nie potrafiła nazwać i określić zasadniczych części mowy-rzeczownika, czasownika, przymiotnika, a obecnie potrafi je nazwać, odpowiednio zapytać o nie oraz odszukać i wskazać je w tekście.
Nie potrafiła budować prostych, krótkich zdań, a teraz je tworzy i dodatkowo jeszcze nazywa i rozróżnia zdania oznajmujące, wykrzyknikowe i pytające.Najbardziej jednak radosny jest fakt, iż dziecko czerpie radość i zadowolenie ze swej pracy i osiąganych efektów. Zdaje sobie sprawę, że jeżeli będzie pracowała uda jej się zbierać plony.

III. Znaczenie problemu

Trudności w nauce dziecka w szkole mają, moim zdaniem, duży wpływ na jego dalsze bytowanie w szkole, na odnoszone porażki. “Niepowodzenia szkolne to takie sytuacje, które charakteryzują się występowaniem wyraźnych rozbieżności między wymaganiami dydaktycznymi i wychowawczymi a postępowaniem ucznia oraz uzyskiwanymi przez nich wynikami nauczania (B. Sawa, Jeżeli dziecko źle czyta i pisze, Warszawa 1994r. ).
Bardzo dobrze wiem i zdaję sobie sprawę, że jeżeli nie podjęłabym dodatkowej, systematycznej pracy dydaktycznej z Angeliką i pozostawiłabym ją samą sobie, dziewczynka z pewnością odnosiłaby liczne niepowodzenia, a co za tym idzie brakowałoby jej motywacji do jakiejkolwiek pracy.
Dzięki własnej pracy Angelika opuści etap nauczania zintegrowanego z podstawowymi umiejętnościami i wiadomościami edukacyjnymi.

IV. Prognoza

W pełni zdaję sobie sprawę, iż Angelika będzie musiała dużo swego czasu poświęcać na naukę, aby opanować nowe zagadnienia programowe. Uważam jednak, że w jej przypadku każdy uczący nauczyciel klasy IV będzie respektował opinię Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej załączoną do arkusza ocen ucznia, wskazującą na obniżenie wymagań edukacyjnych oraz będzie okazywał dziecku znaczące zainteresowanie jej osobą, a także serdeczne, indywidualne podejście.
Jeżeli dodatkowo wesprą Angelikę rodzice i będą dla niej pomocni wówczas z powodzeniem ukończy ono szkołę podstawową.
Końcową i naczelną wskazówką do pokonywania trudności przez Angelikę jest systematyczna praca poparta licznymi utrwaleniami.
Informację tę przekazałam dziewczynce i jej rodzicom. Jeżeli jej zaniechają wówczas dziecko będzie miało poważne problemy w nauce, które nie miną, ale będą ciągle nawarstwiały się, a moja dwuletnia praca z Angeliką legnie w gruzach.

Opracowała: mgr Halina Kuflińska