Zestawy zadań z matematyki   I   Godzina wychowawcza   I   Problem narkotyków w szkole   I   Konkursy 
Ciekawe linki   I   Karta osiągnięć ucznia - ocena opisowa  I  Scenariusze zajęć   I  Osnowa lekcji gimnastyki korekcyjnej    I  Scenariusz "Dnia Matki"  I  Problem edukacyjny  I  Program edukacji regionalnej  I  Program edukacji zdrowotnej  I  Scenariusze uroczystości  I  Żywioły - scenariusze zajęć  I
Konkurs ortograficzny dla kl. III  I  Scenariusz międzyklasowgo turnieju  I  Przyczyny niepowodzeń szkolnych  I Święto Niepodległości - scenariusz  I
Bajka terapeutyczna  I  Tekst relaksacyjny

Tekst relaksacyjny
dla uczniów leworęcznych i z zaburzeniami lateralizacji
o niedźwiadku leśnym Kudłatku

   Wszyscy  będziemy  teraz się bawili w małego, nieporadnego niedźwiadka  leśnego Kudłatka. Niedźwiadek ten  żyje w dużym i ciemnym, ciemnym lesie. Całą wiosnę, lato i jesień Kudłatek  bardzo ciężko pracował, musiał najeść się do syta, a także budował sobie wygodne posłanie na którym przez całą  długą i mroźną zimę będzie spał. Wy na pewno wiecie o tym, że niedźwiadki w zimie śpią.
   Wszystkie dzieci będą teraz myślały o tym zmęczonym Kudłatku, będą robiły wszystko to co on robi. Niedźwiadek układa się do głębokiego zimowego snu i kładzie się prościutko na posłaniu. I wy też kładziecie się prościutko na kołderkach.
   Jest najedzony do syta, aż mu brzuszek pęka.
Kładzie sobie pod głowę poduszeczkę z zielonego puszystego mchu. Wy też kładziecie sobie  mięciutką poduszeczkę pod głowę.
Kudłatek leży spokojnie nie rusza się, ma zamknięte oczy, czuje jak odpoczywają jego rączki, nóżki, głowa, buzia .Naraz czuje, że jego nóżka (ta  od drabinek) lewa robi się taka ciężka, coraz cięższa, jakby była z drewna czy z żelaza. Nie może jej podnieść, nóżka stała się leniwa, ale tak jest jej dobrze, wygodnie, cieplutko. Ach jak przyjemnie- myśli niedźwiadek.
   Druga nóżka (ta od okien) prawa zazdrości lewej nóżce. Robi się taka ciężka, coraz cięższa, że nie można jej podnieść, więc się nie rusza, leży spokojnie jest jej dobrze, cieplutko. Ach, jak ciepło i przyjemnie.
Obie nóżki są teraz spokojne, nie ruszają się, takie są dziwne, ciężkie, jakby to nie były nóżki Kudłatka. Nóżkom jest dobrze, cieplutko, wygodnie i mięciutko.
   Teraz łapki niedźwiadka też chcą, żeby im tak przyjemnie było, więc myśli o nich. Najpierw o rączce od drabinek. Ona chce odpocząć, bo się bardzo dzisiaj  napracowała. Położył rączkę wygodnie na posłaniu wzdłuż swego ciała. Rączka nie rusza się. Paluszki leżą swobodnie. Są leniwe, nic im się nie chce robić. Gdy myśli o tej rączce (lewa) ona staje się też taka ciężka jakby była z żelaza, ale rączka jest cieplutka i jest jej przyjemnie.  Zrobiło się przyjemnie. Ach, jak przyjemnie.
    Najpierw sprawdza, czy rączce jest wygodnie, czy jest ona swobodna, czy paluszki nie ruszają się i nie pracują. Rączka leży spokojnie i gdy Kudłatek o niej myśli ona też staje się cięższa, jak z drewna lub z żelaza. I teraz tej drugiej rączce jest dobrze i cieplutko. Rączki i nóżki leżą dalej spokojnie, nie ruszają się. Prawie ich nie czuje. Jest im dobrze, ciepło, odpoczywają i już o nich nie myśli.
   Teraz niedźwiadek myśli o swojej główce. Opuszcza główkę swobodnie, aż zapada się ona w poduszeczkę. Główka leci, leci gdzieś w dół... Jest jej dobrze, buzia jest spokojna. Oczka są zamknięte, ale nie trzeba ich zaciskać, bo i tak nic nie widzą, jest ciemno. Leży spokojnie cichutko...
   Słuchamy razem  z Kudłatkiem , jak szumi las, jak drzewa śpiewają,  w dali słychać odgłosy leśnych ptaków.
   Teraz budzimy się i przeciągamy rozkosznie. O jak dobrze..., Kudłatek się wyspał i świetnie się czuje. Teraz spróbujmy, czy potrafimy unieść wolniutko w górę jedną nóżkę, potem drugą - w górę i ciach! - na posłanie. Teraz to samo próbujemy robić z rączkami: jedna rączka w górę i ciach ! na posłanie, teraz druga rączka w górę i ciach! na posłanie. Podnosi się i wstaje. Wy też wstajecie. Rozglądacie się jest wiosna pora wstać .Ptaki śpiewają i słońce mocniej grzeje. Ach jak przyjemnie.
   Proszę usiądźcie jeszcze na chwileczkę i powiedzcie mi, kto naprawdę był niedźwiadkiem Kudłatkiem.  Niech podnieście ręce w górę ten, kto tak samo robił jak niedźwiadek.

Opracowała: Danuta Szafranek